Pasen volgens pubers
Het is de dag voor Pasen, de zon schijnt, we zijn gezond voor zover ik het in kan schatten. We moeten thuisblijven, dat is geen straf voor mij en we kunnen ongemerkt de hele dag rond stinken. Geen aanwaaiers en als ze er wel zijn, dan zwaaien wij vriendelijk vanachter de ramen. Hoe gelukkig kun je zijn met een paar eenvoudige ingrediënten.
Pasen
Gek genoeg voel ik mij toch heel, heel diep van binnen ergens een beetje schuldig dat ik met de Paasdagen zo gruwelijk aan het genieten ben, zonder te weten waar die Paasdagen eigenlijk voor staan. Globaal genomen weet ik het een beetje, dat komt omdat ik de laatste jaren altijd verzeild raak in The Passion. Ik schakel dan in voor mijn favoriete televisie programma en dan is het enorm balen dat ik dan in het evangelie geraakt. Toch blijf ik kijken en vind het oprecht mooi. Meer de liedjes dan het verhaal overigens.
School
Nu ik met dit stukkie bezig ben, vraag ik mij af of de pubers het wel weten. Zij hebben hun lagere schooltijd op een Christelijke school doorgebracht. Niet omdat wij een geloof aanhangen, maar de school stond bij ons om de hoek en dat leek ons wel handig. Voor Kerst toog ik altijd braaf naar de kerk omdat er dan met de hele school liederen gegalmd werden en de kinderen als engel, Jezus, koning of ezel enthousiast hun ‘stukkie’ opvoerden. Die van mij hadden overigens nooit een podium plek, waarschijnlijk omdat zij niet geloofden.
Kerk
Van de kerk krijg ik altijd enorme slaap, waarschijnlijk door de bezinning die het met zich meebrengt. Tijdens zo’n optreden moest ik iets doen om bij de les te blijven. Ik keek wat om mij heen. Naar de brandende kaarsen, de plafonds, het glas in lood, de beelden. De gruwelijke taferelen van dood en ellende, die op de muren geschilderd waren, maakten de boel er in mijn ogen niet echt vrolijker op. Ik had ook altijd het gevoel dat iemand elk moment op kon staan en mij ten overstaan van iedereen de kerk uit zou sturen. “Gij ongelovige, Ga!”
Toch heb ik braaf 10x mijn tijd uitgezeten. Misschien dat ik een keer gemist heb. Dat is goed mogelijk want ik ben er een kei in om dingen die ik niet leuk vind te ontwijken. Voor de kinderen maakte het ook geen bal uit, want toen ze groter werden was het voor hun ook ‘een moetje’ en gaven ze mij groot gelijk als het een keer niet lukte om erbij te zijn.
Jongenspuber
Anyways…. het Paasverhaal. De jongenspuber komt voorbij schuiven terwijl ik dit tik. Ik vraag hem wat hij van Pasen weet. Hij kijkt mij vragend aan. “Gaat het goed met jou?”, vraagt hij. Jahaaa, vertel eens iets over het Paasverhaal. “Weet ik veel”, geeft hij als antwoord. “Paaseieren misschien?” Jemig, je hebt 8 jaar op een Christelijke school gezeten. Heb je dan helemaal niets opgestoken? “Wacht, volgens mij staat die man op uit de dood. Ik zoek het even op. Nou, wat zei ik je? Hij is uit de dood herrezen nadat hij op het kruis gehangen is. Heb je nou je antwoord?” Hij sjokt weer naar boven, terug naar de donkere krochten van zijn bestaan. Onderweg grijpt hij nog even een handje paaseitjes mee uit het schaaltje dat klaarstaat voor de feestelijke Paasdagen.
Damespuber
Even later komt de damespuber aanzetten. Wat zij van Pasen weet, vraag ik haar. Ze kijkt mij wantrouwend aan. Ze denkt na en zegt: “Volgens mij is Jezus toen opgestaan”. Ze krijgt er ineens duidelijk lol in en met haar ietwat theatrale, ondeugende blik begint zij een heel verhaal over een grot, een steen en een vrouw die hem verzorgd en die ineens ziet dat die steen verschoven is en Jezus weg is.
Als ik haar vraag waarom er een steen voor die opening in die grot zit en waarom hij verzorgd wordt als hij toch al dood was, kijkt ze mij bedenkelijk aan. “Ja Jezus, weet ik veel”, zegt ze. We keuvelen nog door over die grot, dat hij naar de hemel ging op Hemelvaart, vroegen ons af wat hij dat in de tussentijd had gedaan. Veel vragen en weinig antwoorden. Al snel heeft ze er genoeg van en installeert zich weer op de bank waar zij als een Boeddha een groot deel van de dag ligt te bingewatchen. Snel pakt ze nog even een handje chocolade eitjes mee.
Eieren
Hoewel ik de regel instelde dat er voor pasen geen chocolade eitjes gegeten worden, komt er weer geen bal van terecht. Ik neem zelf ook maar een eitje en nog één. Vooruit, niemand die het ziet, nog één. Ineens besef ik mij dat er met Pasen één ding heel duidelijk is en dat is dat de chocolade eitjes dan steevast op zijn. Fijne paasdagen iedereen!
Ik heb teveel spullen. Ben ik een hoarder?
Meer columns ontvangen van ENJOY!? Volg ENJOY! dan op Instagram, Facebook en/of Pinterest of abonneer je op de website van ENJOY! door je e-mailadres in te voeren in het balkje ‘Abonneer je’ aan de rechterkant van de website.
ENJOY! Easter
Beeld: Header Wiljo Meijnhout