Damespuber, volg je hart….
De damespuber doet komend jaar eindexamen. Tot voor een paar weken geleden had ze geen flauw idee wat ze hierna zou willen doen. Laat staan dat ze wist wat ze echt wilde gaan worden. Iets in toerisme of iets in een hotel, maar dan wel in één van de vijf sterren hotels die Nederland rijk is. Ja, aan ambitie ontbreekt het haar niet. Maar bij dat ‘iets’ willen is het lastig een passende opleiding te vinden.
Ik liet haar maar even op haar ‘iets’ broeden. Inmiddels heb ik geleerd de damespubers maar een beetje op haar houtvlot rond te laten dobberen. Alles wat ik als suggestie geef is stom, belachelijk of slaat echt hééélemaal nergens op. Zo gaat dat tussen moeder en dochter in de pubertijd. En we hebben nog even de tijd. Het nieuwe schooljaar is nog niet in zicht en het diploma moet ook eerst nog ‘even’ gehaald worden.
Herkenbaar
Ik herken veel van de damespuber in mijzelf. Ook ik was helemaal niet zo zeker of ik mijn diploma wel zou gaan halen. Tot de laatste minuut voordat het verlossende telefoontje kwam heb ik met het ‘zweet in den bilnaad’ gezeten. Verder was ik helemaal niet serieus bezig met wat ik daarna zou gaan doen. Eerst maar eens dat diploma. In die tijd kon dat nog, want de hysterie dat er geen plek meer zou zijn voor een opleiding bestond toen nog niet. Eigenlijk had ik ook ‘iets’ op mijn netvlies. Graag wilde ik hostess worden op een heel luxe cruiseschip. Ik was fan van ‘Love Boat’, een serie die, in die tijd, mateloos populair was 🙂
Uiteindelijk ben ik wel op cruiseschepen geweest maar in een heel andere hoedanigheid. Ik ben een beroepsopleiding gaan volgen in de haven- en transport sector. Mijn veel oudere en wijzere zus kwam met die opleiding aanzetten en ik ben dat maar gewoon gaan doen. Totaal geen jarenlange overweging. Ik had ook niets met haven of transport. Op vrijdag kwam ze met het krantenknipsel en een paar weken daarna deed ik de opleiding. De opleiding was praktijk gericht dus deed ik mijn ervaring voornamelijk ‘in het veld’ op. Die paar dagen op school waren echt killing voor mij. Aan het eind van de opleiding kon ik maar liefst kiezen uit twee fantastische banen die mij aangeboden werden. En zo heb ik ruim 14 jaar in de Amsterdamse haven doorgebracht. Daarna ben ik weer heel andere dingen gaan doen.
Geestdodend
De damespubers is net zo. Die komt er wel, maar het grootste struikelblok is school. Dat is een geestdodende omgeving voor iemand die van aanpakken houdt. Ik voel met haar mee. Zeker nu wij samen scholen bezoeken. Bij de eerste proefles die we in een lokaal volgde overviel mij een niet te onderdrukken aanval van gapen. Wat een verschrikking en al die jaren van verveling kwamen weer naar boven. Arme damespuber. Ze moet nog drie jaar in deze geestdodende omgeving doorbrengen.
Nieuwe school?
Maar ze heeft nu een school gevonden die helemaal bij haar past. Weliswaar is het een pokkeneind van huis en ergens in het midden des lands maar wat je ver haalt is lekker zullen we maar zeggen. Ze heeft een opleiding gevonden op een heel kleine MBO, die heel praktijk gericht is. Er worden weinig uren in de schoolbanken doorgebracht en je gaat gelijk aan de slag. Meteen voor de leeuwen. In mijn ogen de beste remedie. In het tweede en derde jaar ga je, je eigen bedrijf opstarten en proberen daar voor je eind examen een succes van te maken.
We togen gisteren dus door weer en wind naar deze school. Bij aankomst was de damespuber al niet meer zo enthousiast. De school stond in een treurige buitenwijk en een tingelende tram (haar utopie is Amsterdam) was in de verste verte niet te bekennen. De moed zakte mij alweer in de schoenen want het hoofd van haar zakte in de overbekende pubergrimas. De ontevreden baklap. Hadden we hier dat hele pokkeneind voor gereden?
Passie
Maar eenmaal in school werden we gegrepen door de enorme passie waar zowel leerkrachten en leerlingen mee behept waren. Wat een geweldig inspirerende omgeving en wat een gedrevenheid. De school heeft een eigen uitzendbureau waar je vanaf dag één aan de slag gaat en ‘het vak’ vanuit de praktijk gaat leren. Daarnaast doe je er ook de broodnodige contacten op, die je in de komende jaren, voor het opstarten van je bedrijf nodig hebt. Ik was mateloos enthousiast en hing aan de lippen van de leraren. Allen mensen uit de praktijk die hun passie deelden. De damespuber waarschuwde mij niet te gaan janken. Ze voelde mijn vibe. Mensen die met zoveel passie kunnen vertellen ontroeren mij mateloos. Als het had gekund had ik mij direct aangemeld voor deze school.
Maar ik mocht niet te enthousiast zijn want ja…. mijn enthousiasme is een ‘no go’ voor de damespuber en dat zou in dit geval doodzonde zijn. Op haar manier was ze gematigd enthousiast. Op mijn aanraden belde ze haar vader om verslag uit te brengen. Ik was benieuwd wat ze er nu echt van vond. Hoorde ik daar nu een beetje enthousiasme tussen de regels door? Ik hoop het voor haar, want deze school is haar op het lijf geschreven. Maar de keus is geheel en al aan haar. Ik kan alleen maar zeggen volg je hart en je komt er wel schatje……
Op zoek naar meer verhalen van ENJOY!?
Meer columns ontvangen van ENJOY!? Volg ENJOY! dan op Twitter, Facebook en Pinterest of schrijf je in voor de nieuwsbrief van ENJOY!
