MAMA KELLY – Kip en Kreeft
We zijn op weg naar een onbekende locatie en om mij heen hoor ik MaMa Kelly vallen. Dat zou geweldig zijn want ik heb hier al veel goeds over gehoord. Fijn als ik die van mijn Wanna Eat lijstje af kan vinken. Maar in vredesnaam… waar gaan we heen! We vallen nog net niet van de aardkloot als daar de sierlijke letters op de gevel van… inderdaad MamaKelly opdoemen.
Ligging.
We zijn in Den Haag op het afgelegen industrieterrein van o.a. de oude Caballero fabriek. Daar, in ‘the middle of nowhere’, vind je Urban Bistro Mama Kelly. What’s in the name?… geen idee en MaMa Kelly weet het zelf ook niet. Gevalletje vinger in de lucht en pick a name.
Ik sta voor een enorm pand dat van buiten geen schoonheidsprijs verdient. Wel zie ik een groot terras aan het water. Niet dat ik mij er op deze druilerige dag heel veel van voor kan stellen, maar zomers zal het hier goed toeven zijn. En je kunt hier dan ook met je bootje aanmeren.
Sfeer en interieur.
Zodra ik de zaak binnenga voel ik dat de sfeer hier heel oké is. Meer dan oké zelf. Een enorme bedrijvigheid van gasten en personeel. Daar houd ik van en zeker op het, in de meeste zaken ingedutte, middaguur. De zaak is in drie delen verdeeld. Rechts het brasserie gedeelte met uitzicht op de keuken, in het midden het bargedeelte met lange hoge tafels en links het restaurant met gedekte tafels voorzien van ‘ogenschijnlijk wit linnen’. De drie ruimten hebben allen een andere uitstraling maar de hoofdtoon is modern industrieel.
Wij gaan na binnenkomst linksaf en krijgen een mooie lange tafel met uitzicht over de hele ruimte. Hier kan ik de ruimte eens goed in mij opnemen. De muurschildering met de bevallige dame (zou dat Kelly zijn?), de hoge ruimte, de buizen die opzichtig langs de muren en plafonds lopen en de oude ketels als herinnering aan de tijden van weleer toen deze ruimte dienst deed als ketelhuis.
Het is deze middag niet volgeboekt maar genoeg reuring. En zien we daar een oude ‘bekende’ voorbij schuiven? Het is IJsbrand, de chefkok die hier het scepter zwaait. Je weet wel… die blonde met die staart die vaak te hulp schiet in de programma’s van Herman den Blijker.
Het publiek dat hier komt is van een uiteenlopend pluimage. Van typische hipsters tot jonge gezinnen, jong en oud, steenrijk en modaal. Alles komt hier samen en dat geeft een prettige flow. De witte brigade loopt in wit hemd en spijkerschort die de ‘losse’ sfeer hier benadrukt.
Wat eten we bij MaMa Kelly?
Als iedereen geïnstalleerd is gaat het los. Er worden heerlijke wijnen uitgeserveerd en etagères gevuld met brood van Menno. Belegd met wilde zalm, geitenkaas met peer en pesto, carpaccio en rucola. Een goed begin!
Daarna komen schalen kreeft en de gegrilde kippetjes op tafel. Dát is waar het hier om draait. Kip en Kreeft. Je kunt er bijna niet omheen. En als je het eenmaal geproefd hebt wil je dat ook niet meer. Hier kom je voor één van beide. Hoewel er genoeg andere gerechten op de kaart staan zoals, oester, steaks, flammkuchen, risotto. Niet een heel uitgebreide kaart maar zeker genoeg lekkers om uit te kiezen als je kip noch kreeft blieft.
En mijn favoriet? Absoluut het gegrilde kippetje. Ik ben behoorlijk verwend want dat staat met regelmaat hier bij ENJOY! op tafel. Maar ik moet mij gewonnen geven. Deze kippetjes kan ik niet aan tippen. Heerlijk mals met een verrukkelijke citroenjus, peterselie en gefruite uitjes. Den Haag ligt voor mij niet naast de deur maar ik weet genoeg redenen te vinden om hier nog eens terug te komen.
Handige weetjes.
MaMa Kelly is 7 dagen per week geopend. Er is een ruime parkeergelegenheid en MaMa Kelly is makkelijk met de auto bereikbaar. Het openbaar vervoer is niet aan te raden vanwege de afgelegen ligging. Wel kun je, als je in Den Hage woont, op het fietsje. Vanuit het centrum ben je daar in 15 minuutjes. Verder zijn de prijzen oké. Voor een halve kip of kreeft betaal je 19 euro.
Vind je Den Haag echt te ver voor zo’n lekker hapje dan kun je van 11 t/m 14 januari ’16 terecht in Amsterdam. Tijdens de Horecava is MaMa Kelly hier vertegenwoordigd met een pop-up restaurant.
Heb je dan helemaal niets te zeuren?
Eigenlijk niet want tijdens het tikken van dit ‘stukkie’ betrap ik mijzelf erop dat het water mij weer in de mond loop bij de gedachte aan het kippie. Maar oké dan, in het kader van het azijn zeiken….. De tafels in het restaurant zijn niet gedekt met wit tafellinnen. Maar met een ‘very cheap’ papieren kleed dat je even terugbrengt naar een eenvoudig visrestaurantje op een verlaten terras in Griekenland. Niets mis mee in die setting maar voor MaMa Kelly een beetje jammer. Ik snap dat je niet met damast gaat werken want er klots bekoorlijk wat jus van de gegrilde kippen en sap van het kraken van de kreeft over tafel… Maar er is vast iets stijlvollers op te verzinnen. Maar…. kniesoor die daar op let (lees uw stukjes schrijfster) Ik zeg… op naar die mooie stad achter de duinen!
Wij waren op uitnodiging te gast bij MaMa Kelly om hier een review over te schrijven. Natuurlijk deel ik mijn persoonlijke en eerlijke mening met jou. Wil je ook dat wij een bezoek brengen en een review schrijven of wil je een samenwerking aangaan? Kijk dan hier.
ENJOY! lobster and chicken!