Corona driving days
Daar zit je dan. Dromend over hoe het had kunnen zijn. Begin maart kwam, na maanden van voorbereiding, de eerste road trip van 2020 steeds meer in het zicht: de Spring Tour. Talloze avonden achter het beeldscherm om mooie slingerwegen, charmante tussenstops en fijne hotels in de Eifel, het Zwarte Woud, de Vogezen en de Ardennen te zoeken mondden uit in … een gewone werkweek. Want COVID-19.
Een microscopisch klein deeltje zette de wereld op zijn kop. Het leverde veel geregel op om alle gemaakte afspraken af te zeggen en om financiële consequenties voor de deelnemers aan de road trip te beperken. Maar, eind goed, al goed en laten we eerlijk zijn, dit komt niet in de buurt van het leed dat veel mensen hebben meegemaakt in de afgelopen maanden.
Plannen maken
De ontwikkeling van Nederland tot thuiswerk- en thuiskok land ging gepaard met heel veel heel mooi weer. Met een sportieve cabriolet op een steenworp afstand van huis begint het dan toch wel behoorlijk te kriebelen! Duitsland en België liggen om de hoek en er werden voorzichtig wat plannen gesmeed, maar dat bleek al gauw zinloos. Duitsland was alleen open voor noodzakelijke reizen – je moet erg wanhopig zijn om een road trip tot noodzaak te bestempelen, zover heen was ik nog niet – en België wilde helemaal geen bezoekers ontvangen. Dus, Nederland bleef over.
Want Nederland deed de Corona-maatregelen op zijn Nederlands. Een beetje zoals het soft drugs beleid. Je mag het wel gebruiken en verkopen, maar hoe het spul, dat niet ingevoerd mag worden, bij de ‘winkel’ komt laten we in het midden. In Nederland geen lock-down; de winkels mochten open blijven en de ene minister raadde aan om de lokale middenstand in leven te houden door lekker te gaan winkelen, terwijl de ander stelde om zoveel mogelijk binnen te blijven en alleen voor hoogst noodzakelijke boodschappen naar een winkel te gaan. Autorijden en in de file staan was oké, maar met een groep dezelfde auto’s achter elkaar aan rijden door het Hollandse landschap was dat niet.
Kortom, de Nederlandse regelgeving bood ruimte voor interpretatie en daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt.
Binnen de kortste keren waren drie tours geregeld – laten we in het geval van Nederland maar niet spreken van road trips, daarvoor heeft ons land helaas te weinig van de noodzakelijke ingrediënten te bieden – en ja, het was genieten!
Lege wegen
Niet in het minst omdat een groot deel van Nederland zich achter de voordeur verstopt hield. Zeker tijdens de twee eerste trips waren de wegen heerlijk rustig, een zeldzaamheid in ons druk bevolkte landje waar wandelaars, joggers, fietsers, motorrijders en autoliefhebbers meestal strijden om de mooiste vierkante meters asfalt te mogen gebruiken. Maar op die heerlijke zonnige en zelfs ietsepietsie warme zaterdag aan het einde van april was daar geen sprake van.
Met twee auto’s reden we – geheel veilig (want eentje met één persoon en eentje met twee personen uit één gezin) – naar het zuidelijkste stukje Nederland: het prachtige Limburgse Heuvelland. Normaliter hét toeristisch zwaartepunt van Nederland waar alle genoemde weggebruikers samenkomen en elkaar irriteren. Zo niet deze keer. We troffen een oase van rust aan. Je weet dat je je in een mooi deel van Nederland bevindt, maar door de drukte gaat een deel van die beleving doorgaans verloren.
Met de lege wegen voor ons werd pas echt duidelijk hoe mooi het meest bergachtige stukje Nederland is: onbeschrijfelijke schoonheid in een charmant jasje. Meer buitenland ervaring en een instant vakantiegevoel opdoen binnen de landsgrenzen is onmogelijk.
Slingeren langs heuvels en valleien
Zodra Valkenburg in beeld komt begint de pret. Slingerend langs heuvels en valleien, over de mooiste smalle, landelijke weggetjes, die werden afgewisseld door de bekende liefelijke dorpjes Cadier en Keer, Margraten, Slenaken en Gulpen, was het genieten van begin tot eind. En overal … rust. Zelfs in het altijd drukke Valkenburg kon je een kanon afschieten. De meegebrachte broodjes en drankjes smaakten zoveel beter met uitzicht op het prachtige, zonovergoten landschap. Het was een unieke, sublieme ervaring.
In mei volgden nog twee mooie tours, deze keer door typisch Hollands landschap. Dus: dijken, rivieren, molens, polders, pontjes, het hele scala met uitzondering van tulpen kwam voorbij. En ook dit waren werkelijk prachtige ritten. In vergelijking met een paar weken eerder merkte je wel dat steeds meer mensen er op uit trokken. Geen lege wegen meer, maar nog altijd een stuk aangenamer dan op een gemiddelde zonnige zondagmiddag in mei.
Alpine
Als liefhebber van sportauto’s met historie en karakter bood de eerste trip in mei voor mij extra veel rijplezier. Alpine Centre Soestdijk had de schitterende Alpine A110S voor drie dagen aan mij uitgeleend. Alpine is een Frans automerk waarmee oprichter Jean Rédélé vanaf midden jaren 50 opzien baarde. In 1971 won het merk zelfs de befaamde Rally van Monte Carlo. Nadat Alpine in 1970 grotendeels in handen kwam van Renault hield het merk in 1994 op te bestaan. Maar in de 21e eeuw kwam de hang naar het verleden terug, retro werd cool en Renault besloot om het merk Alpine
nieuw leven in te blazen.
De lijnen van de klassieke Alpine A110 werden vertaald naar deze tijd en zo werd in 2017 de nieuwe Alpine A110 gepresenteerd. Over smaak valt niet te twisten maar deze Alpine is in mijn ogen één van de leukste en mooiste sportauto’s van deze eeuw. De mooie, lichte en wendbare Franse krachtpatser en het geweldige weer maakten de drie dagen rondom Hemelvaartsdag fantastisch. Het sportieve geluid, de pijlsnelle acceleratie, de wegligging als
een trein en de evengoed comfortabele zit deden enorm verlangen naar het in één ruk doorrijden naar de Côte d’Azur om daar over de bergwegen te knallen en door de prachtige dorpjes en steden te flaneren – het enige dat ontbrak was een open dak maar dat mocht de pret niet drukken.
Helaas, de werkelijkheid was anders. De Alpine moest weer terug naar de rechtmatige eigenaar. De ontvangst bij Alpine Centre Soestdijk was fantastisch, de lekkere hapjes en drankjes en goed gevulde goodie bag verzachtten de pijn iets. Boek eens een geheel vrijblijvende proefrit, ik weet zeker dat het naar meer zal smaken!
Hoe dit jaar er qua road trips verder uit gaat zien is een grote verrassing. Gepland zijn een korte trip naar de Cotswolds in Engeland, een weekje sturen in de Dolomieten en een seizoensafsluiting in de Eifel. Maar of deze trips daadwerkelijk gaan plaatsvinden hangt af van de het C-woord. Je leest het vanzelf op ENJOY! The Good Life. Tot dan kijken we terug op een alsnog zeer geslaagd voorseizoen!
Dit artikel is geschreven door Jan van Bends and Curves. Hij is een gepassioneerd liefhebber van het maken van roadtrips en Engelse sportwagens, in het bijzonder de Lotus. Wil je meer weten over de roadtrips die Jan organiseert of over klassieke Engelse sportauto’s? Bezoek dan zijn website, laat een comment achter onder dit artikel of stuur een mail naar enjoythegoodlifeblog@gmail.com. Heb je een leuk idee voor een samenwerking met ENJOY!? Kijk dan hier voor alle mogelijkheden.
ENJOY! the roadtrip
Beeld: Jan Blom
Wij zijn op zoek naar jou!
Ook zin om voor ENJOY! te schrijven? Wij zijn nog op zoek naar gast bloggers die artikelen willen schrijven over beauty, sport, mindfulness/happiness en/of reizen. Je hoeft geen literair schrijver te zijn. Als je jouw passie maar over weet te brengen op de lezer. Lijkt dit je leuk? Stuur dan een mail naar: enjoythegoodlifeblog@gmail.com
♥ Bewaar voor later op Pinterest ♥
